Dan bedoel ik echt baby’s, geen babes. Dat is weer een ander verhaal. Nee, baby’s: chubby, kaal en besmeurd met worteltjespuree. Waarom denkt elke kersverse moeder of vader dat we hun kroost willen zien, nog maar een uur na de bevalling?! Ik zeg het je, dat wil niemand. Je gunt zo’n baby toch een sociaal media vrij leven voor zeker de eerste 12 jaar van z’n leven? Ik snap nu dat je denkt: HAHA Evelien, dommie. Maar toch vind ik dat.
Soms is zo’n kind de couveuse nog niet ontsnapt of het staat al in vol ornaat op Internet. Waar gaat dit heen? Je eigen privacy hoog in het vaandel, maar dat van je kind, ho maar.
Ik was nog het meest verbaasd toen ik zoiets voorbij zag komen als ‘geboortefotografie’. Ik weet wel dat het er is, maar niet dat er ouders bestaan die de behoefte hebben zulke intieme kiekjes te delen met de rest van de wereld. Zeg nou zelf, je baby is niet bepaald op z’n mooist wanneer het huidsmeer nog aan z’n hoofd kleeft. Even lachen!
Ik wil het gewoon graag opnemen voor alle baby’s die nog geen (verstaanbare) stem hebben om op te komen voor hun eigen privacy. Als jouw meisje gaat vloggen op der 14e en de rest van haar overgebleven jeugd op YouTube knalt, kun je daar over praten. Andersom is dat een stuk lastiger. Leg je puber maar eens uit dat die schattige foto van haar in haar blote kont toen écht op Facebook moest. Kijk dan hoe leuk?!
Nee. Hou eens op.
Word eens lekker creatief en plak de hele handel in een ouderwets fotoboek. Veilig opgeborgen in een verstofte kast op zolder. Net waar het allemaal thuishoort. Vier het anders lekker met zo’n wiebelende ooievaar in je voortuin, na een week is daar de lol tenminste vanaf en verdwijnt zo’n ding ook nog echt.
