Oudejaarsdag

Oh boy, morgen is het zo ver. Volgens mij heb ik het hele jaar dat ik 29 ben geweest nog nooit zo vaak gehoord dat ik bijna 30 word. Leuk is dat. Op die manier heb ik wel kunnen wennen aan het idee dat ik niet langer een twintiger zal zijn. Klinkt een beetje dramatisch, maar ik hoor toch weer bij een nieuw clubje dan hè.

Ik had er eigenlijk helemaal geen aandacht aan willen besteden, want hoe bijzonder is het nou? Niet echt, maar ik heb er wel een ander gevoel bij dan toen ik 20 werd. Dat vond ik helemaal niet zo’n ding. Dat zal komen omdat je geen speciale verwachtingen hebt van een 20 jarige, die begint net. Natuurlijk kom ik in de ogen van een 70 jarige ook net kijken, maar dan blijf je bezig hè. M’n zussen geloven nog steeds niet dat hun ‘kleine zusje’ ook een keer 30 wordt.

Als kind (mag ik dat nu zeggen?) had ik me altijd voorgesteld hoe het zou zijn om een bepaalde leeftijd te hebben. Zo was ik er heilig van overtuigd dan mijn pijngrens bij bijvoorbeeld de tandarts flink op zou schuiven. Da’s niet zo. Alleen heb ik nu gewoon veel minder gaatjes en huil ik wat minder snel. Dat helpt wel. Ik word in de Lidl door kinderen nu met ‘mevrouw’ aangesproken als ze om zegeltjes voor  Vitaminie’s vragen. Zal wel liggen aan de zak aardappelen die op de band ligt in plaats van frikandelbroodjes en monsterlijke energiedrankjes. Ondertussen had ik dan wel weer dezelfde schoenen aan als kind uit groep 7 die ik laatst een rondleiding door het museum gaf. “Hé kijk mevrouw, sèlfde!”

Ik dacht dus ook dat ik tegen deze tijd er echt als een dame bij zou lopen. Weet niet zeker wat voor een beeld ik daar dan bij had als 10 jarige? Misschien een kokerrok met hoge hakken en wat bredere heupen of zo? Daar is dus niet zoveel van terecht gekomen. Ik draag nog steeds spijkerbroeken met gympen en hoodies met capuchons. Van dat uitdijen is ook nog niet echt sprake. Komt vast omdat ik geen baby’s heb. (“Wanneer komen die dan?!?”)

Nu ik er zo over na heb zitten denken, over geschreven heb en toch al een heel jaar hoor dat ik 30 word, is het eigenlijk alweer normaal. Vandaag of morgen zal het verschil niet maken. Op naar de 40.

En verder nog dit:

1 reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *