Silent Decay

Hallo lieve kijkbuiskinderen. Even een tijdje geleden, maar ik ben er weer. Eindelijk heb ik mijn vierde schilderij af. Het heeft even geduurd in september begonnen maar het staat erop. Ik noem ‘m Silent Decay. Ik vond het prachtig bedacht, totdat ik erachter kwam dat ik mijn schilderij zojuist naar een Duitse metal band vernoemd had. Fantastisch. Ik had geen idee. Toch laat ik het zo, want het past er goed bij. Waarschijnlijk klopt het beeld niet helemaal hier en daar, maar het is meer een gevoel dat ik over wil brengen. Als je er niet vrolijk van wordt, dan is die missie geslaagd.

Silent Decay_zwerfhout

Ik word er wel vrolijk van. Een goede vriendin vroeg laatst waarom dat donkere gedoe mij zo boeit. Ik kon het maar moeilijk uitleggen. Een die hard horror fan ben ik ook niet helemaal eigenlijk. Die lui kicken op gore en vooral veel bloed en bederf. Ik vind de horror waarin je wat minder ziet juist spannend. Neem de film The Others. Briljante horror, zonder een spatje bloed. Wel veel geesten. De mix tussen nieuwsgierigheid en angst is bij mij goed in balans. Ik schrik gauw en vaak en kan mezelf helemaal gek maken met enge gedachtes. Maar ondertussen zit ik dan wel grimmige plaatjes te pinnen op Pinterest. Als ik dat bord ooit openbaar maak, krijg ik vast meteen een enkeltje richting een gesticht.
Daarom schilder ik het graag op een subtiele manier. Ik realiseer me heus dat mijn schilderijen nooit hardlopers bij de IKEA zullen worden, maar dat hoeft ook niet. Men zegt wel eens tegen creatieve geesten(haha), schrijf de boeken die je wilt lezen. Ik schilder de schilderijen die ik wil zien. Nu hoop ik stiekem dat anderen ze ook willen zien.

ehblog

En verder nog dit:

2 reacties

Laat een antwoord achter aan Evelien Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *