Theme song van m’n leven

Je hebt vast veel favoriete nummers die je mooi vindt of je ergens aan doen herinneren. Misschien ben je wel het type dat graag losgaat op die dikke beat. Ook prima. Ik ben groot filmliefhebber en luister dan ook graag naar (verrassing!) filmmuziek. Misschien kun je zelfs zeggen dat ik meer van die muziek houd dan van de films zelf. Kan dat? Zoals ik nu al een paar keer vermeld heb, schilder ik graag donkere schilderijen. Je snapt dat Katy Perry dan niet in mijn muzieklijst staat. Of Justin Bieber of Drake met z’n cellphone. Nou niet meteen denken dat ik alléén maar muziek luister uit drama’s en horrors; das niet zo.

Soms blijf ik wel te lang hangen in filmmuziek en dan moet ik mezelf actief aansporen iets anders op te zetten. Beetje zweverig, maar mensen die deze passie delen begrijpen dat. Andere mensen wellicht ook wel met een andere muziekstijl? Hoewel ik me dat in sommige gevallen lastig voor kan stellen. Je hebt van die lui die al fietsend ‘hun’ muziek op hun mobieltje luisteren. Volumeknopje op 36 en daarbij knetterend protest van de boxjes die dat eigenlijk niet aankunnen; maakt allemaal niks uit. Ik ben da bom, want iedereen hoort wat ik luister. Doorgaans heeft die muziek alleen maar een beat, dus alleen maar geschikt voor op de fiets. Zou ik eens moeten doen met muziek van The Lord of the Rings. Zie je het voor je? “Waar komt dat elfengezang vandaan?! Van die chick die achter ons fietst.” Lotje getikt.
Ooit heb ik eens filmmuziek gebruikt als ringtone. Toen ik daadwerkelijk gebeld werd dacht ik meteen, neh dit kan ik beter niet doen. Is gewoon raar als je in de Kruidvat staat en ineens Indiana Jones hoort. Het klopt niet. Hoewel ik me bedenk dat ik alsnog filmmuziek heb als ringtone. Alleen dit is veel geschikter, luister maar:

Zwaar irritant, maar heel snel herkenbaar. Is trouwens van de film Hanna, waarvan de soundtrack gemaakt is door de Chemical Brothers. Behoorlijk geniaal en heel erg hun eigen stijl. En geschikt bevonden als ringtone, vind ik.

Even terug naar de titel van het stuk. Heb jij de theme song van je leven al gevonden? Voor sommigen is dat André Hazes, voor anderen weer Queen, voor mij een stukje filmmuziek. Ik kan het wederom lastig uitleggen, maar misschien heeft het ook met de film zelf te maken. Al jaren is het één van m’n favorieten: Eternal Sunshine of the Spotless Mind. De karakters Joel (Jim Carrey) en Clementine (Kate Winslet) hebben beiden eigenschappen waarin ik mezelf herken. Meer van Joel dan van Clementine, ik verf m’n haar niet graag blauw. Geweldige film met dito soundtrack. Ga dat zien. Het kan verwarrend zijn in het begin, maar haak niet af! Het is de moeite waard. Dan nu het nummer waarmee ik een beetje vergroeid ben:

Het klinkt mooi, eenvoudig en tevreden. Zie overal wat meer de humor van in, het zal allemaal wel goedkomen. Zoiets.

Nog een laatste willekeurige notitie: de soundtrack van Interstellar komt letterlijk van een andere planeet. Of Hans Zimmer in dit geval. Wat een man, wat een soundtrack. Fantastisch. Ik kan er geen uren naar luisteren, daarvoor is ‘ie te zwaar, maar dat zegt meteen iets over de kwaliteit van de muziek. Deze vooral in combinatie met de film. Aanrader!

ehblog

En verder nog dit:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *