De eerste keer fietsen zonder zijwieltjes herinner ik me heel goed. Het was een gele fiets en de straat waardoor ik fietste leek eindeloos. Het moment dat ik het evenwicht te pakken had en het twee meter verder weer kwijtraakte. Geen idee hoe ik oud ik was, maar dat zal geen uitzonderlijke leeftijd geweest zijn.
Waarschijnlijk blijf ik m’n hele leven allerlei ‘eerste keren’ ervaren, maar met sommige ben ik nogal laat. Zoals het kopen van een eigen mobieltje. Ik heb er een heel verhaal aan gewijd dat je hier kunt lezen.
Afgelopen week was weer zo’n (late) mijlpaal; ik kocht voor het eerst in m’n leven een fiets. En dat terwijl ik al jaren overal op de fiets naartoe ga. Vriend en ik hebben geen auto, dus word je al snel creatief met het alternatief. Totdat ik fietste op mijn tweedehands herenfiets –hoi pap!- en de versnellingen opeens geen zin meer hadden. Het kraakte even heel heftig, het piepte even heel hard en twee seconden later zat het hele spul muurvast. Met de fiets in de hand en behoorlijk teleurgesteld dat deze misschien wel 15 jaar oude jongen het begaf, liep ik maar verder naar de eindbestemming (en ja ook weer terug).
Hoezo verplaats ik mij op een zo’n oude herenfiets? Dat begon toen m’n vader een nieuwe fiets wilde en ik besloot elke dag 12 km op en neer te fietsen naar school. Sindsdien zijn die fiets en ik onafscheidelijk. Om het jaar liet ik iets fiksen, dan weer een versnelling, dan weer een rem, dan weer een buitenbandje. Maar nooit allemaal tegelijk. Dus het viel me nooit zo op dat ‘ie al wat ouder was.
Dus toen de fiets de afgelopen week naar de fietsenmaker ging voor de zoveelste onderhoudsbeurt, kwam er net iets meer bij kijken dan het gebruikelijke..
M’n vriend begon:
“Hé Eef, misschien moet je er ook een nieuwe fietsenstandaard op laten zetten?” (zijn fiets fungeert eigenlijk als mijn fietsenstandaard).
“Hm ja, misschien wel een goed idee. Daar heb ik ’t geld nog wel voor over. Hm.. de remmen maken de laatste tijd van die walrus geluiden. Is dat erg?”
“En dat zadel kan je er zo afhalen en meenemen toch?”
Na dit gesprek belde de fietsenmaker nog om te melden dat de achterste buitenband nodig aan vervanging toe was, er zat totaal geen profiel meer op. En ja, dan tel je alles even bij elkaar op. Met pijn in mijn sentimentele hart nam ik afscheid van m’n maatje en ruilde ‘m in voor een nieuwe. Ik ben 28 jaar en heb voor het eerst in m’n leven een (tweede hands) fiets gekocht! Dat kan van de bucketlist.
