Daar is ‘ie dan, de eerste post over mijn doel om meer te willen schilderen. Spannund! Ik weet niet zo goed wat ik verwacht als ik dit deel, maar dat weet ik eigenlijk op bijvoorbeeld Instagram ook niet en dat doe ik ook maar. Dus nu laat ik je gewoon zien wat ik schilder.
Al veel te lang riep ik dat ik een keer wat anders wilde maken. Gewoon m’n fantasie de vrije loop laten. Dat heb ik gedaan. Het duurde wel even, want zonder plan kan ik heel lang staren en daardoor minder schilderen. Maar het is gelukt. Ik weet niet helemaal zeker wat ik er van vind, maar schilderen zonder plan beviel in elk geval wel.
Door dit schilderij heb ik mijn innerlijke Bob Ross ontdekt. Heel leuk om de kwast eens in de pot te laten en te experimenteren met een paletmes. Een beetje berg heb je dan zo geschilderd. Waarom bergen? Dit gaat mega zweverig klinken maar ik heb hiervan gedroomd. Niet om Bob Ross na te doen, maar wel van dit beeld. Een verlaten dorp midden in de bergen. Dat het dan weer overmeesterd wordt door raven/kraaien is een latere toevoeging. Vandaar ook de titel The Undertakers. Erg leuk om te doen, titels verzinnen. Het liefst een beetje dubbelzinnig.
En wel op twee manieren. Ik heb ‘m afgemaakt en daarnaast ben er ook echt klaar mee. Ik wist niet zo goed wat ik ermee moest en dat weet ik nu nog niet. Misschien vind ik dit over 5 jaar regelrechte kitsch of gewoon heel lelijk, maar wat ik er op dit moment van vind laat ik nog even in het midden.
Al een tijd zit ik met dit verhaal in mijn hoofd en zie hier het resultaat. Het is even lezen, maar wie weet heb je er nog wat aan.
