Een maand geen YouTube

Ik besloot dat het anders moest. Mijn ezel stond al maandenlang een onvoltooid werk te presenteren, ik schreef minder blogs en in plaats daarvan vulde ik mijn tijd op met video’s bekijken die in 90% van de gevallen helemaal niets bijdragen aan mijn leven. Dat klinkt nogal sneu en dat is het ook. Waarschijnlijk in mijn onderbewuste onder het mom: beter niks schrijven of schilderen dan iets slechts schrijven of schilderen. Wat natuurlijk dikke vette onzin is en net andersom zou moeten zijn.

Omdat een compromis als één filmpje per dag of maar een half uurtje per dag mij niet gaat lukken, ging ik maar cold turkey. Aangezien YouTube een bodemloze put aan video’s is krijg je altijd wel weer wat voorgeschoteld en wordt dat ene extra filmpje misschien wel 5 en ben ik zo weer 1,5 uur verder. Niet cool, niet effectief.


Het gekke is dat ik meteen een stuk rustiger werd van het idee niet meer naar YouTube te hoeven kijken. Ik ‘moest’ ineens een stuk minder. Ik volg mensen op zowel YouTube als Instagram en zag dan in hun stories op Instagram dat er weer een nieuwe video online stond. Soms was ik dan heel even wel  nieuwsgierig maar meteen daarna kon ik wel bedenken: nee, niet voor mij. Best makkelijk als je daarbij ook heel eigenwijs bent. Dan wíl ik gewoon niet kijken omdat het mijn afspraak is.

Wat heb ik allemaal gemist?

YouTube is vaak de plek waar ik nieuwe films ontdek. Ik kan mezelf uren vermaken met het kijken van filmtrailers. Dat werd wat lastiger nu. Gelukkig houdt bijvoorbeeld MovieMeter dit ook bij, maar dan in tekst. Ik haal ook graag wel eens recepten van YouTube, maar again, ook dit is natuurlijk gemakkelijk te vervangen door eindeloos veel blogs over eten.

En natuurlijk kijk ik ook gewoon heel veel video’s waar je dus geen drol aan hebt. Moet wel zeggen dat ik die dus niet echt gemist heb. Dat was een fijne conclusie.

Wat deed ik met aaal die tijd die overbleef daardoor?

Het is net als stoppen met roken (heb ik van horen zeggen); het geld dat je daarmee overhoud gaat wel weer ergens anders aan op. Mijn tijd dus ook.

• Het doel was vooral om meer met schilderen bezig te zijn omdat ik dat echt leuk vind om te doen. Het kost me vaak wat moeite om daadwerkelijk achter de ezel te gaan zitten(prestatiedruk?), maar als ik er eenmaal zit gaat het schilderen vanzelf. Gewoon doen dus. Maar ondertussen heb ik nog steeds maar 1 schilderij af hoor.

• Daarnaast ben ik meer gaan schrijven, maar al die concepten liggen nog een beetje stof te happen op mijn dashboard. Mijn digitale dagboek is er wel op vooruit gegaan, maar dat gooi ik maar niet op de blog. 🙂

• Ook ben ik meer gaan lezen. Wel vooral online, maar toch. Ik heb bijvoorbeeld de serie Chernobyl gekeken en daar moet ik dan alle achtergrond informatie van weten. Vind ik leuk. Ik speur alle trivia van IMDB door en lees allerlei verschillende recensies en dat kost ook tijd.

Gelukkig ben ik niet meteen weer versmolten met YouTube sinds deze challenge is afgelopen. Ik kijk zelfs vrij weinig sindsdien, maar mega productief qua schilderen/tekenen ben ik nog steeds niet helemaal zoals ik wil. Kan ook aan het mooie weer liggen, maar ik ben er dus nog niet klaar mee.

En verder nog dit:

5 reacties

  1. Ik hou ook wel van die cold turkey aanpak! Werkt bij mij ook altijd goed. Kan me wel voorstellen dat je wat wilde minderen met YouTube, want dat heb ik ook ooit een keer gedaan. Ik volgde zoveel mensen en voelde bijna een soort stress omdat ik dacht hoe ga ik al die filmpjes ooit bekijken!? Ik kijk nog steeds dagelijks filmpjes op YouTube, maar tegenwoordig kijk/luister ik ook vaak naar filmpjes waar ik echt wat aan heb (over geld, productiviteit, etc.) en dan vooral tijdens het opmaken. Zo voelt het toch nog goed. 🙂

    1. Ik snap precies wat je bedoelt, die stress van alles nog ‘moeten’ bekijken.. pff. Heel slim om meer video’s te bekijken waar je echt wat aan hebt! Ben nu twee maanden verder en gelukkig nog steeds minder verslaafd dan daarvoor. 😉 It worked!

  2. Interessant! Sinds dat ik op mezelf ben ga worden heb ik geen tv-signaal. Dus wel het apparaat en Netflix, maar niet de normale tv-zenders. Ik kijk ook niks terug online ofzo. Ik vond het gewoon zo’n waste-of-time, want voor je het weet zit je de hele avond maar wat doelloos op dat ding te zappen en is je tijd weer op… Daar doet me jouw YouTube ‘verslaving’ aan denken. Ik kan me voorstellen dat het goed voelt om het heft in eigen handen te nemen en cold turkey te stoppen 😀

    1. Inmiddels kijk ik wel weer, maar toch een stuk minder. Wel tof dat jij gewoon helemaal geen tv hebt. Ik hoor het steeds vaker. Zal wel iets van onze generatie en daarna gaan worden denk ik.

Laat een antwoord achter aan Sanne Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *