Dit heeft niets met politieke voorkeuren te maken, die heb ik namelijk niet. Geloof ik niet zo in. Maar voordat ik verder uitwijk voel ik me verplicht eerst sorry te zeggen tegen m’n één na oudste zus. Toen zij net haar rijbewijs haalde en telkens links met rechts verwarde, lag ik te gieren op de achterbank. M’n zus maar peentjes zweten, want zij sloeg paniekerig rechtsaf terwijl ze alleen links mocht. Toen de tijd daar was dat ik ook mijn papiertje haalde, werd het al snel duidelijk dat ik ook niet gezegend ben met een goed gevoel voor links of rechts. Daarnaast weet ik nu hoe het voelt om daarbij uitgelachen te worden omdat mijn vriend dat doet. Dus: sorry zus.
Waarschijnlijk zit je nu zelf ook te grinniken, want welke debiel kan links en rechts niet uit elkaar houden? Ik stak als puber zo vaak de linkerhand in de vorm van een L op dat ik het toch een keer moet weten. Dat is overduidelijk karma, want ik blijk zelf die loser te zijn. Wel een handig ezelsbruggetje, maar als je spontaan moet kiezen en daarbij telkens je hand voor je hoofd moet schuiven lijkt me dat niet handig. En een beetje sneu.
Ik kan er nu ook wel om lachen, maar soms is het van binnen even huilen. Op je 27e nog steeds links en rechts door elkaar halen. Het wordt vooral gênant wanneer ik iemand de weg wijs. Die mensen zie ik daarna toch nooit meer (mede omdat ik ze waarschijnlijk de verkeerde kant op heb gestuurd, maar afin), dus is het niet zo erg. Het gebeurt me ook niet vaak bij dezelfde mensen achtereen, dus dan lijkt het nog een dom ‘oeps foutje’, maar ondertussen weet ik zelf wel beter. Als ik dan een keer gok, gok ik ook nooit goed. Met niks niet, maar zeker tussen links en rechts niet. Als er dan toevallig toch een goeie gok tussen zit twijfel ik meteen weer. Rechts? Is dat goed? Echt? De automatische piloot op dit gebied is bij mij overduidelijk gevlogen.
Zo heb ik mijn vriend ontelbaar vaak bijna van z’n sokken gereden als ik zei dat ik wel linksaf wilde en vervolgens rechtsaf stuurde. Compleet onbewust. En dat is dan nog op de fiets. Na zo’n situatie fietst er een hoofdschuddende, grijnzende jongen naast me die het super grappig en dom tegelijk vindt, maar er helemaal niets van snapt. Tja, ik snap het zelf niet eens.
PS Zelfs het oude vertrouwde Google geeft alleen politieke voorkeuren als ik iets met links of rechts zoek, en als Google niks vinden zal het wel het ongeneeslijk zijn.
