Dit verhaal kwam tot stand door een stel dat ik tegenkwam, al shoppende in de Lidl. Het betreffende stel duwde een halfvolle winkelwagen voor zich uit terwijl ze samen besloten wat daar in mocht en wat niet.
Hij: “Aardappels. Hebben we geen aardappels nodig?”
Zij: “Nee, hebben we nog.”
Hij: “Weet je het zeker? Ik heb niks gezien.”
Zij: “Jawel, in de la.”
Hij: “Oh. Oh ja, oké.”
Daar heb je ‘m: de la. Verdere uitleg was niet nodig. Hij wist welke la ze bedoelde. Dit was zo’n moment waarop ik me realiseerde dat ik meer gemeen heb met de rest van de wereld dan ik dacht. Zij hebben ook een la! Of in elk geval zodanige codetaal dat ik zelfs zou weten welke la zij bedoelt. Je weet wel, de la.
Ik ben ervan overtuigd dat iedereen een ‘de la’ heeft. Natuurlijk kun je erop gokken dat elk huishouden tenminste één la heeft, maar ik bedoel dus de la. In onze la liggen vooral boterhamzakjes, pennen, een schaar, afvalzakken, lege batterijen, een bolletje wol(?), kauwgom, nog een schaar en soms wat verdwaald kleingeld. Als m’n vriend dan een pen zoekt loopt ‘ie niet naar de sokkenlade in slaapkamer als ik roep: “De la!” Nee, dat kan er maar één zijn. Mocht hij op zoek zijn naar waxinelichtjes, dan liggen ze in ‘die ene la’ of ‘dat laatje’. Vooral niet te verwarren met de la.
Onze la is wat te klein voor een zak aardappels, maar het is natuurlijk aan jezelf wat je er in stopt. Misschien heeft het stelletje uit de Lidl ‘het laatje’ als de plek om pennen te vinden.
Ik ben ermee opgegroeid. Mijn ouders hebben nog altijd de la in gebruik. Bij hen is dit ook de place to be voor pennen, scharen, paperclips en (postbode)elastiekjes. Er was dan ook geen ontkomen aan dat wij ook zo’n la zouden fixen. Als je verhuist ben je toch een beetje onthand zonder de la. Vraag dat maar aan een vriendin van mij. Ze heeft ‘m inmiddels gevonden, want hoe kun je zonder?
Ik stel voor wanneer men een keuken ontwerpt, er altijd een speciale plek bewaard blijft voor dit fenomeen. In de meeste huishoudens zal ‘ie toch in de keuken opduiken. Soms in de bijkeuken of in de salonkast om de hoek.
Het lijkt me duidelijk iets universeels. Of je er nou aardappels, schoenen, sleutels of je fidgetspinner in bewaart; de la is onmisbaar voor iedereen! *einde reclamespotje*
