Waar iedereen die meedoet aan ‘Movember’ lekker zijn of haar snor laten staan, wil ik november net even een ander doel geven. Een snor heb ik toch al, maar die kun je gewoon niet zo heel goed zien. 🙂
In het voorjaar van 2019 ben ik een keer heel dapper geweest en heb ik YouTube voor een maand opgegeven. M’n moeder keek heel onbegrijpelijk toen ik dat als een echte uitdaging presenteerde. Ze kon zich niks voorstellen van de impact die dat wel of niet had. Ze zit al wel op Facebook en Instagram, maar de oneindige put van YouTube is ze (nog) niet ingeklommen. Haar generatie heeft het druk met andere dingen die zich nog wél buiten het web afspelen. Iets met veel echte sociale contacten en een redelijke grote tuin hebben.
Mijn conclusie was gelukkig dat ook mijn leven niet instortte of stilstond toen ik YouTube een maandje links liet liggen. Ik kan me zelfs herinneren dat ik er heel rustig van werd.
Ik dacht; laat ik die rust weer eens opzoeken. Alleen zet ik voor mijn doen nu gewoon wat hoger in.
YouTube vraagt met die steeds langere video’s echt wel meer tijd dan voorheen. Ik vind altijd wel wat halve uurtjes (vaker hele uurtjes) waarin ik de smoes gebruik dat andere activiteiten veel te lang duren en ik dus maar beter ‘even’ naar video’s op YouTube kan kijken. Dat is natuurlijk dikke vette onzin, maar zo beredeneer ik het algoritme dat.
En dan nog Instagram, dat ook steeds vaker, langer en meer scrollen is om alles bij te houden. En juist dat eindeloos aanbieden van allerlei zooi is nou net de superkracht van deze apps. Net zo lang doorgaan tot je hersens pap zijn en het liefst nog iets kopen wat één of andere influencer je aansmeert. Cirkeltje weer rond.
Je snapt vast waar ik heen wil; de twee sociale media apps waar ik dus veel tijd aan besteed, even een maandje in de vriezer. Misschien nog wel langer als het goed bevalt. Delete-mber of zo (ik kan even niets beters verzinnen).
Vandaag betrapte ik mezelf erop dat ik Instagram op twee totaal willekeurige momenten even wilde openen terwijl ik bezoek had! Gelukkig was ik mezelf voor en had de app vanmorgen al verwijderd. Zit je dan toch even heel dom naar je scherm te staren als je daar een seconde later weer achter komt. Die domheid bewijst maar weer wat voor een akelige gewoonte zo’n app wordt. Jakkes.
Ik pak de regie weer even terug en wie weet levert het nog leuke blogs op. Volgens mij schreef ik dat de vorige keer ook, maar we gaan gewoon weer opnieuw beleven wat ik met al die tijd ga doen. Zun un!
